Vier jaar stenen verleggen

Vier jaar. Wanneer ik het zo lees, lijkt het slechts een voetnoot in mijn carrière, maar ze voelen aan alsof ze al veel langer duren en dat is positief bedoeld. Vier jaar geleden werd de kiem van Watt’s next gelegd, enerzijds gedreven door ideologie, een bezorgdheid en anderzijds omdat er dingen naar mijn mening veel te traag gingen. 

Het begon allemaal met enkele krabbels op mijn tablet. Waar gaan we naartoe, wat ligt er achter de horizon, wat is er nodig om ons steentje bij te dragen, wat willen we achterlaten voor de generaties na ons? Wat wil ik achterlaten voor mijn kinderen? What’s next? Watt IS next! Watt’s next, het geloof dat de toekomst elektrisch is en een belangrijke schakel vormt in de transitie naar een koolstofvrije samenleving (de ideologie) die broodnodig is (de bezorgdheid). 

Ideeënbatterij

Ik begon als een gek ideeën neer te pennen, in de eerste plaats in functie van het ongelooflijke potentieel van batterijopslag op 4 wielen. Ik speelde als sinds 2018 met het idee om de wagen in te zetten als batterij, maar de technologie liet op zich wachten. En wachten. En wachten. Was er dan niemand die hetzelfde zag als ik of die daarmee aan de slag wou? Zo gek. Of toch niet? 

Wederom krabbelen. Hoe kan ik bidirectionele technologie mainstream maken of de markt op zijn minst duidelijk maken dat we de technologie ernstig moeten nemen? Als oplossing, als ondersteuning, als een factor bij netbalancering? Waarom investeren in gascentrales als er zo’n groot batterijpotentieel meer dan 90% van de tijd stilstaat? Gek dat we daar niets mee doen. Hoe gaan we dat monitoren en aansturen? Met welke middelen ga ik dat kunnen doen? Ga ik dat doen? Is wachten een optie?

Voila, echt moeilijk is het niet, maar dat was de basis, die kiem. Ik diende enkel mijn vragen te beantwoorden door zelf actie te ondernemen. Maar het was een risico. Het was 2020, corona maakte slachtoffers, niet meteen een ondernemingsvriendelijk klimaat om een zaak op te starten. 

Opladen en netwerken

En toch. Eerste stap: de financiële buffer. Netwerken geblazen dus. En eerst kiezen voor de zekerheid om middelen op te bouwen voor die wilde plannen van me. Het aanbieden van slimme laadpalen zou deel uitmaken van de eerste fase. Ondanks het feit dat het autosalon van 2019 nog maar weinig BEV’s toonde, wist ik wel dat het potentieel er zat aan te komen en dat ik daarop diende in te zetten. Ik wist ook dat niets aan mijn integriteit zou kunnen morrelen: ik wou een ondernemer zijn die een echte meerwaarde kon betekenen door echt te luisteren naar de noden en daarop in te spelen door een waardevolle oplossing aan te reiken. Een laadpunt afgestemd op de klant, de woning, het verbruik, PV, de energiecirkel thuis. De klant mocht geen nummer zijn, geen platte verkoop. Niet mijn ding, niet in mijn dna. Het laadpunt diende een positieve bijdrage te leveren die het verschil kon maken (de ideologie). 

Veel netwerken dus. In die vier jaar heb ik ongelooflijk veel mensen leren kennen, maar in geen enkel geval is dat het resultaat van actieve prospectie, van pitchen of aan tafels gaan staan bij mensen die ik niet ken. Voor dat laatste zou ik teveel uit mijn comfortzone moeten treden trouwens. Neen, die zaadjes werden geplant door te luisteren, door net meerwaarde te bieden zodat klanten zich goed voelden bij de service en vertrouwen hadden in ons verhaal en missie. En onszelf te blijven. Door toevallige ontmoetingen met mensen die op dezelfde golflengte zaten en meedachten, met me brainstormden en dezelfde visie deelden. Door organische groei en steeds dezelfde boodschap te delen zonder ook maar enig moment dingen te vertellen of doen die niet haalbaar leken. En terwijl mijn bedrijfje groeide, timmerde ik achter de schermen verder aan dat bidirectionele laden, het utopische gedachtengoed dat blijkbaar toch meer bleek te zijn dan een idee. Daar zorgde ik wel voor. Schudden aan de juiste bomen, blijven schrijven en spreken over de materie en de juiste mensen op het juiste moment ontmoeten. Geloof me, ik heb V2G op vier jaar tijd weten te evolueren naar iets dat we nu echt wel ernstig moeten nemen. Meer zelfs, het staat gewoonweg in het Vlaamse regeerakkoord! Dat had ik in mijn stoutste dromen vier jaar geleden zelfs niet durven hopen.  

Alles begint bij de basis en het geloof in het verschil maken

In die vier jaar tijd heb ik me weten omringen met een ijzersterk team van mensen die zich soms nog veel harder in de materie hebben vastgebeten, die een voor een keien zijn in hun vak en de visie stilaan vorm geven. Organisaties, partners, ontwikkelaars, concessies, fabrikanten en eindgebruikers met de neus in dezelfde richting als stuwende kracht roomden het mooi af. Redelijk zot eigenlijk als je stilstaat bij die termijn van vier jaar.

En na vier jaar staat het bedrijf verder dan ik ooit had durven hopen. We zijn een gesprekspartner voor de ene, een kenniscentrum voor de andere, een waardige installatiepartner met kennis van zaken voor velen, met energie als rode draad. Die rode draad gaat vandaag verder dan het laden. We hebben eindelijk een applicatie voor het slim sturen van batterij en laadpunt, een opstapje naar bidirectioneel laden (wait and see ;-) ), eerow, want zero en hero waren niet meer beschikbaar. We tillen het potentieel van een thuisbatterij en laadpunt voorbij de zon en durven inzetten op dynamisch zodat de eindgebruiker eender wanneer goedkoper stroom kan inzetten, ook in de winter. Het laadpunt en wagen als energiebuffer voor kantoor en thuis is de volgende logische stap. En als we dat op grotere schaal kunnen doen, dan pas ga je het potentieel van de technologie kunnen vaststellen en kunnen we het equivalent van een gascentrale echt in vraag stellen. We zijn zover nog niet, maar we moeten ergens beginnen.

One more thing

Voor ik afsluit nog even dit: we moeten echt meer durven inzetten op groene economie als de motor van morgen. De groene economie biedt opportuniteiten en creëert jobs, wat tegenstanders ook durven te beweren. Meer nog, we zitten op een cruciaal moment nu Trump een fracker (toegegeven, ik had eerst een andere spelling gekozen) als minister van energie heeft aangesteld. Laat ons de rol van Europees voorbeeld van innovatie ten bate van klimaatbestrijding en verlaging van CO2-uitstoot te allen tijde behouden. Daar zouden de ogen op moeten gericht zijn. En neen, dat hoeft niet wollig te klinken en neen dat is geen standpunt van links noch rechts. We leven in een realiteit van nakende tipping points, van het nog moeilijk vasthouden van koolstof door ecosystemen die onder druk staan, van gemiddelden die records worden en fenomenen veroorzaken die voor onze generatie ongezien en soms ongemeen hard en krachtig zijn. Geen enkel gedicht gat in de begroting zal op termijn de herstelkost van klimaatdisruptie kunnen opvangen (zie ook de berekening van de globale kost). Verleg stenen, stenen die de fundamenten leggen om op een positieve manier ruimte te geven aan herstel, toch iets dat we aan de generatie van onze kinderen schuldig zijn.

Hoe dan ook benieuwd naar de mensen en organisaties die het komende jaar ons pad zullen kruisen, de uitdagingen en opportuniteiten, de dingen die het verschil kunnen maken. 

Stenen verleggen. Welke ga jij verleggen het komende jaar?


Hartelijk,

Tim

De afgelopen vier jaar hebben we:

  • V2G mee op de kaart gezet;
  • actief meegewerkt aan de ondersteuning van elektrische mobiliteit;
  • stakeholders dichter bij mekaar gebracht;
  • de overheid V2G ernstig laten nemen;
  • auto- en laadpaalfabrikanten duidelijk gemaakt dat BE een voortrekkersrol wil en kan spelen;
  • geïnvesteerd in oplossingen om energie slim te capteren;
  • geïnvesteerd in en in de markt gezet van technologieën die zon en dynamisch harmonieus samenbrengen;
  • gesproken op beurzen, events en lezingen over klimaat, hoe je met kleine inspanningen het verschil kan maken, hoe elk budget, hoe klein ook, reeds energie kan besparen thuis;
  • geïnvesteerd in een eigen community;
  • geïnvesteerd in eigen e-learning;
  • een selectie gemaakt van hardware die in lijn ligt met onze visie;
  • eigen handleidingen met tips geschreven;
  • ontzettend veel mensen, organisaties en bedrijven leren kennen die samen met ons het verschil willen maken.
Waarom tanende golfstroom ons zorgen moet baren